Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Προσοχή! Το ούρα μπορεί να σας "πουν" αν έχετε καρκίνο ή διαβήτη

Προσοχή! Το ούρα μπορεί να σας "πουν" αν έχετε καρκίνο ή διαβήτη

Πόσες φορές ουρήσατε σήμερα; Προσέξατε μήπως το χρώμα των ούρων σας; Αυτές είναι ερωτήσεις που δύσκολα μπορεί να απαντήσει κανείς, επειδή δεν δίνουμε σημασία σε μία καθημερινή πράξη, όπως η ούρηση, η οποία γίνεται σχεδόν μηχανικά. Όμως τα ούρα μπορεί αποκαλύψουν μερικές πολύ σοβαρές παθήσεις, μεταξύ των οποίων ακόμα και καρκίνο και διαβήτη!
Δείτε ποιες παθήσεις "μαρτυρούν" τα ούρα σας, ώστε να γνωρίζετε ακριβώς τι μπορεί να σας συμβαίνει και να λάβετε τα κατάλληλα μέτρα, όπως να επικοινωνήσετε άμεσα με τον γιατρό σας.
Καρκίνος του στήθους
Οι πτεριδίνες είναι ουσίες που όλοι οι άνθρωποι εκκρίνουν στα ούρα τους. Έχει παρατηρηθεί ότι οι ασθενείς με καρκίνο εκκρίνουν περισσότερο από ό, τι θα μπορούσε να οριστεί ως "κανονικό". Ερευνητές από το τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας του πανεπιστημίου του Μισούρι ανέπτυξαν μια νέα τεχνική παρακολούθησης των ούρων για τη διάγνωση του καρκίνου του μαστού. Ο καθορισμός της ποσότητας πτεριδινών στα ούρα ενός ατόμου βοηθάει στην ανίχνευση του καρκίνου πριν από την μαστογραφία.
Καρκίνος των όρχεων
Μπορεί να έχετε ακούσει το λαϊκό αστικό μύθο ότι ένα τεστ εγκυμοσύνης στο σπίτι μπορεί να ανιχνεύσει τον καρκίνο των όρχεων στους άνδρες. Σύμφωνα με το CNN, υπάρχει κάποια δόση αλήθειας σε αυτό. Τα τεστ εγκυμοσύνης στο σπίτι λειτουργούν με την ανίχνευση της ορμόνης β-HCG, η οποία παράγεται στον πλακούντα μιας γυναίκας όταν μείνει έγκυος. Αυτή η ορμόνη αποβάλλεται επίσης με ορισμένους όγκους, συμπεριλαμβανομένων μερικών, αλλά όχι όλων, των όγκων από καρκίνους στους όρχεις. Ωστόσο, ένα τεστ εγκυμοσύνης στο σπίτι δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως τρόπος "αυτοδιάγνωσης" για καρκίνο.
Διαβήτης
Σε άτομα με διαβήτη, η ζάχαρη συσσωρεύεται στο αίμα. Τα νεφρά δυσκολεύονται να φιλτράρουν την μεγάλη ποσότητα του σακχάρου στο αίμα. Ως εκ τούτου, η υπερβολική ζάχαρη αποβάλλεται στην ούρηση. Σύμφωνα με έρευνα της Mayo Clinic η υπερβολική δίψα και η αυξημένη ούρηση, είναι κλασικά συμπτώματα του διαβήτη . Η υπερβολική ζάχαρη μπορεί να κάνει τα ούρα σας να έχουν μια "γλυκιά" μυρωδιά. Η εγκυμοσύνη αλλάζει επίσης τον τρόπο που τα νεφρά φιλτράρουν το αίμα σας. Αυτή η γλυκιά μυρωδιά θα μπορούσε επίσης να είναι μια ένδειξη ότι μια γυναίκα είναι έγκυος. Σε κάθε περίπτωση, αυτό το σύμπτωμα δεν πρέπει να αγνοηθεί και καλό είναι να επικοινωνήσετε άμεσα με τον γιατρό σας.
Λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος
Μια λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος εμφανίζεται στα νεφρά σας, στην ουροδόχο κύστη ή στην ουρήθρα. Τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης περιλαμβάνουν την συχνή ανάγκη για ούρηση, τον πόνο κατά την ούρηση, το θολό, ή ακόμη και ροζ-κόκκινο χρώμα στα ούρα, και ορισμένες φορές την έντονη οσμή των ούρων. Αυτή είναι μια αρκετά συνηθισμένη κατάσταση και μπορεί να διαγνωστεί με ένα απλό δείγμα ούρων. Τα αντιβιοτικά είναι η πιο κοινή θεραπεία, και συνήθως τα συμπτώματα φεύγουν σε λίγες ημέρες.
Αφυδάτωση
Τα υγιή τα ούρα έχουν απαλό κίτρινο χρώμα και μπορεί να είναι ακόμη και πλήρως διάφανα. Τα ούρα που έχουν πιο σκούρο κίτρινο χρώμα, που μερικές φορές μπορεί να πλησιάζει και στο πορτοκαλί, μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι είστε αφυδατωμένοι. Όταν ένα άτομο δεν πίνει αρκετό νερό, στα ούρα του γίνεται "υπερσυγκέντρωση" των αποβλήτων του οργανισμού. Αυτή είναι η αιτία που έχουν πιο σκούρο χρώμα. Η αφυδάτωση συμβαίνει όταν το σώμα δεν έχει αρκετό νερό για να λειτουργήσει κανονικά.


Πηγή: www.onmed.gr





Γαρίφαλο στo... πιάτο

Γαρίφαλο στo... πιάτο

Ιδιαίτερα οφέλη που μπορεί να παρέχει στην υγεία του ανθρωπίνου σώματος

Το γαρύφαλλο, ή αλλιώς Eugenia caryophyllus, είναι ένα μπαχαρικό που έρχεται από τη μακρινή Ινδονησία και έχει ταυτιστεί κυρίως με την ασιατική και κινέζικη κουζίνα.

Σήμερα, αποτελεί ένα κοινό μπαχαρικό της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας και χρησιμοποιείται για να βελτιώσει τα οργανοληπτικά συστατικά πολλών πιάτων.

Τόσο οι παραδοσιακές νοικοκυρές όσο και οι επαγγελματίες της κουζίνας χρησιμοποιούν το παρόν μπαχαρικό στην παρασκευή του κρέατος, των πουλερικών, των ψαριών και των σαλτσών.

Η μοναδική σύστασή του οφείλεται και για τα ιδιαίτερα οφέλη που μπορεί να παρέχει στην υγεία του ανθρωπίνου σώματος. Το γαρίφαλο περιέχει σημαντικές ποσότητες από ένα ενεργό συστατικό που ονομάζεται ευγενόλη. Η ευγενόλη έχει μελετηθεί ευρέως από την επιστημονική κοινότητα για πιθανές δράσεις έναντι της μόλυνσης των τροφίμων από περιβαλλοντικούς ρύπους, της προστασίας έναντι καρκινικών όγκων του πεπτικού σωλήνα και της φλεγμονής των αρθρώσεων. Επίσης, η ευγενόλη διακρίνεται για τις αντιμικροβιακές και αναισθητικές ιδιότητές της και για αυτό άλλωστε έχει χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με άλλες ουσίες στην οδοντιατρική επιστήμη.

Μια αξιοσημείωτη ιδιότητα της ευγενόλης είναι ότι μπορεί να ασκεί αντι-φλεγμονώδεις ιδιότητες. Σε πειραματικά μοντέλα η προσθήκη γαρύφαλλου στη διατροφή, σε συνδυασμό με άλλα συστατικά, φαίνεται να μειώνει τη συμπτωματολογία της φλεγμονής. Μάλιστα, το γαρίφαλο φαίνεται να περιέχει μια ποικιλία φαινολικών συστατικών, όπως η καμπεφερόλη και η ραμνετίνη, οι οποίες συμβάλλουν στις αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές του.

Ας προσθέσουμε λίγο γαρύφαλλο στα πιάτα μας και πιθανά να ωφεληθούμε όχι μόνο από το ξεχωριστό άρωμά του αλλά και από τη μοναδική σύστασή του…

Πηγή: neadiatrofis.gr


Νικήστε φυσικά κιρσούς και φλεβίτιδα!


Κάλλιο το προ λαμβάνειν παρά το θεραπεύειν.  Όπως σε όλες τις ασθένειές έτσι και οι κιρσοί  αλλά και οι φλεβίτιδες αν γνωρίζουμε από τι προκαλούνται τότε είναι δυνατό να προλάβουμε το κακό.
Όπως εξηγεί ο ειδικός παθολόγος κ.Ηλίας Λέων μικρές αλλαγές στην καθημερινότητα μας είναι δυνατόν  να μειώσουν τις πιθανότητες της εμφάνισής τους.
 
Για το λόγο αυτό συνιστά στις γυναίκες οι οποίες πλήττονται περισσότερο να ακολουθήσουν τις παρακάτω οδηγίες:
 
Τακτική άσκηση
 
Το περπάτημα και το τζόκινγκ βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος κι έτσι προλαμβάνουν σε ένα μεγάλο βαθμό τη φλεβίτιδα.
 
Όχι στην ορθοστασία
 
Η ορθοστασία για πολλές ώρες αυξάνει την φλεβική πίεση στα άκρα. Για το λόγο αυτό ο ειδικός επιστήμονας συνιστά σε όσες εργάζονται πολές ώρες είτε καθιστές είτε όρθιες να κινούνται ανα τακτά χρονικά διαστήματα ώστε να ενισχύεται η κυκλοφορία του αίματος.
 
χάστε κιλά
 
το υπερβολικό βάρος αυξάνει την πίεση στα πόδια και κατά συνέπεια μπορεί να  επιβαρύνει περαιτέρω την κατάσταση.
 
Κόψτε το κάπνισμα
 
η βλαβερή αυτή συνήθεια αποτελεί ον νούμερο ένα εχθρό της φλεβίτιδας.
 
ψηλά τα πόδια 
 
Όπως και το υπόλοιπο σώμα έτσι και τα πόδια σου χρειάζονται ξεκούραση. Ο καλύτερος τρόπος για να τα ξεκουράσετε είναι να τα τοποθετείτε σε ψηλότερη θέση από το υπόλοιπο σώμα ώστε να επιτυγχάνεται καλύτερη κυκλοφορία του αίματος.
 
Η σωστή θέση σώματος είναι να κάθεσθε πάντα με ίσια την πλάτη και μην σταυρώνετε τα πόδια αφού με τον τρόπο αυτό εμποδίζεται η ροή του αίματος από και προς αυτά.
 
Αντισυλληπτικά με μέτρο
 
Η μακροχρόνια λήψη αντισυλληπτικών χαπιών συνδέεται επίσης με τον κίνδυνο για εμφάνιση κιρσών.
 
Όχι στα ψηλά τακούνια
 
Μπρος τα κάλλη τι είναι ο πόνος αλλά αν θέλετε να κυκλοφορεί το αίμα χωρίς εμπόδια στα κάτω άκρα καλό είναι να το αποφύγετε.
 
 ναι στα ελαστικά καλσόν
 
Τα ελαστικά καλσόν διαβαθμισμένης συμπίεσης ξεκουράζουν και ανακουφίσουν τα πόδια σου. Αυτό που συμβαίνει γιατί βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος, και επομένως προστατεύουν από την εμφάνιση κιρσών και φλεβίτιδας.
 
Σε κάθε περίπτωση αν το πρόβλημα επιμένει επισκεφτείτε ένα ειδικό αγγειολόγο ο οποίος θα σας πει 
ποια είναι η καλύτερη μέθοδος θεραπείας.


Κυριακή 25 Μαΐου 2014

eBay


Η χοληστερίνη δυσκολεύει την απόκτηση παιδιού


Τα υγιή ζευγάρια που δυσκολεύονται να πιάσουν παιδί, καλά θα έκαναν να ελέγξουν τα επίπεδα της χοληστερόλης τους, καθώς μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα διαπίστωσε ότι ιδίως αν τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα έχουν υψηλούς δείκτες στο αίμα τους, τότε μειώνεται η πιθανότητα σύλληψης. 

Είναι η πρώτη φορά που μια μελέτη συσχετίζει τα επίπεδα χοληστερόλης και των δύο υγιών συντρόφων με τη γονιμότητα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον επιδημιολόγο Ενρίκε Σίστερμαν του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού και Ανθρώπινης Ανάπτυξης των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό "Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism",μελέτησαν 500 ζευγάρια ηλικίας 18 έως 44 ετών, που προσπαθούσαν να πιάσουν παιδί και δεν είχαν καταφύγει σε κάποια κλινική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Μετά από ένα έτος μελέτης, 347 από τα ζευγάρια τα είχαν καταφέρει.

Τα τεστ αίματος που είχαν γίνει στο μεταξύ, αποκάλυψαν ότι υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στα επίπεδα ελεύθερης χοληστερόλης των δύο συντρόφων και στο χρονικό διάστημα που περνάει, εωσότου πιάσουν παιδί. Η σχέση αυτή ισχύει ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες, όπως η ηλικία του ζευγαριού, η μόρφωσή τους, το βάρος τους και η φυλή τους.

Η ελεύθερη χοληστερόλη -που δεν περιλαμβάνεται στα συνήθη τεστ αίματος- δεν συνδέεται με κάποιο άλλο μόριο, ενώ αντίθετα η γνωστή «καλή» (HDL) και «κακή» χοληστερόλη (LDL) συνδέονται μέσα στον οργανισμό με συγκεκριμένες πρωτεΐνες.

Τα ζευγάρια που δεν είχαν πιάσει παιδί, είχαν κατά μέσο όρο υψηλότερο επίπεδο ελεύθερης χοληστερόλης σε σχέση με όσα είχαν πιάσει. Ακόμη, τα ζευγάρια όπου η γυναίκα είχε υψηλότερη ελεύθερη χοληστερόλη, αλλά ο άνδρας όχι, χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο για να πιάσουν παιδί, σε σχέση με τα ζευγάρια που είχαν φυσιολογικά επίπεδα του συγκεκριμένου βιοδείκτη.

Η χοληστερόλη -ή χοληστερίνη- πιθανώς σχετίζεται με τη γονιμότητα, επειδή αποτελεί δομικό συστατικό τόσο των ανδρικών, τόσο και των γυναικείων ορμονών, όπως είπε ο Σίστερμαν. Οι ορμόνες αυτές παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ικανότητα ενός ζευγαριού να πιάσει παιδί, καθώς επηρεάζουν τόσο την ποιότητα του σπέρματος, όσο και τη γονιμοποίηση του ωαρίου.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι η διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων χοληστερόλης είναι σημαντική τόσο σε νεαρή ηλικία από άποψη γονιμότητας, όσο και σε μεγαλύτερη ηλικία για την μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Η γονιμότητα μπορεί να επηρεαστεί από διάφορους παράγοντες, όπως το κάπνισμα, η ανθυγιεινή διατροφή, η κατανάλωση αλκοόλ, η παχυσαρκία, το άγχος κ.α.

http://www.nooz.gr/

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Επιπτώσεις στην υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων λόγω έλλειψης σιδήρου

Επιπτώσεις στην υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων λόγω έλλειψης σιδήρου
Πτωτική πορεία έως στην επόμενη 35ετία επιφυλάσσουν για την αξία των θρεπτικών συστατικών στα τρόφιμα και τις πρώτες ύλες γεωργικής καλλιέργειας, τα συνεχώς αυξανόμενα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, λόγω της κλιματικής αλλαγής.
Μελέτη που πραγματοποίησαν ερευνητές από τις ΗΠΑ, την Αυστραλία, το Ισραήλ και την Ιαπωνία, με επικεφαλής τον καθηγητή περιβαλλοντικής υγείας Σάμουελ Μάγιερς της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, «κρούει» τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς τα επίπεδα ζωτικών συστατικών, όπως ο ψευδάργυρος, ο σίδηρος, οι πρωτεϊνες κ.τ.λ σε τρόφιμα όπως το σιτάρι και το ρύζι, είναι πιθανό να μειωθούν έως 10% έως το 2050.
Η εξέλιξη αυτή μπορεί να έχει επιπτώσεις για την υγεία εκατομμυρίων ή και δισεκατομμυρίων ανθρώπων, ιδίως στις φτωχότερες χώρες, καθώς ήδη το περίπου 35% του παγκόσμιου πληθυσμού υποφέρει από έλλειψη σιδήρου και ψευδαργύρου, γεγονός που οδηγεί στην απώλεια περίπου 63 εκατ. ετών ζωής ετησίως.
«Σχεδόν 2 δισ. άνθρωποι παίρνουν από τα δημητριακά και τα όσπρια τουλάχιστον το 70% του σιδήρου και του ψευδαργύρου του οργανισμού τους», όπως αναφέρει ο επικεφαλής της έρευνας, Σάμουελ Μάγιερς, υπογραμμίζοντας πως «δεν αποτελεί ενδεδειγμένη λύση να τρώει κανείς στο μέλλον περισσότερο για να αναπληρώσει την ελλιπή θρεπτική αξία των τροφίμων, γιατί αυτό θα είχε ως συνέπεια την παχυσαρκία και διάφορες παθήσεις».
Επιπτώσεις στην υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων λόγω έλλειψης σιδήρου
Στα νέα πειράματα, που αφορούσαν την καλλιέργεια 41 διαφορετικών ποικιλιών δημητριακών και οσπρίων σε ανοιχτές αγροτικές εκτάσεις, το διοξείδιο του άνθρακα είχε τεχνητά αυξηθεί προκειμένου να φτάσει στα επίπεδα που αναμένεται στο μέσον του αιώνα μας (στα 546 έως 568 μέρη ανά εκατομμύριο, από περίπου 400 μέρη σήμερα και 280 μέρη πριν από τη Βιομηχανική Επανάσταση).
Θρεπτική αξία
Μέχρι στιγμής, οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι μέσω ποιων ακριβώς βιολογικών μηχανισμών το αυξημένο διοξείδιο της ατμόσφαιρας υποσκάπτει τη θρεπτική αξία των τροφίμων.
Πάντως το ρύζι, ιδίως μερικές ποικιλίες του, φαίνεται να είναι περισσότερο ανθεκτικό σε σχέση με τα άλλα δημητριακά και όσπρια, όσον αφορά τη διατήρηση των θρεπτικών συστατικών του. Από την άλλη, οι συνέπειες για την περιεκτικότητα των τροφών σε πρωτεΐνες είναι λιγότερο ξεκάθαρες από ό,τι για τον ψευδάργυρο και τον σίδηρο.
Εξάλλου, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, οι καλλιεργούμενες εκτάσεις δημητριακών παγκοσμίως και η αποδοτικότητά τους θα γνωρίσουν μείωση τις επόμενες δεκαετίες.
Ποια τρόφιμα «χάνονται»
Στις επόμενες δεκαετίες, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, ορισμένα τρόφιμα που σήμερα θεωρούμε «πολύ κοινά» ενδέχεται να είναι «δυσεύρετα» λόγω της μείωσης της προσφοράς και της σημαντικής αύξησης του κόστους τους. Η άνοδος της θερμοκρασίες, σε συνδυασμό με τα ακραία καιρικά φαινόμενα πρόκειται να επηρεάζουν σημαντικά την καλλιέργεια και συγκομιδή διαφόρων καλλιεργειών.
Καφές -Ο περιβόητος καφές Arabica, που προέρχονται από καλλιέργειες σε χώρες γύρω από τον Ισημερινό, απειλείται από ένα μύκητα, ο οποίος αλλάζει το χρώμα στα φύλλα του φυτού και επηρεάζει τόσο την ποιότητα όσο και την απόδοση της καλλιέργειας, οδηγώντας πολλές φορές τα φυτά σε θάνατο. Η κλιματική αλλαγή θεωρείται ως ο κύριος εχθρός του συγκεκριμένου μύκητα, οι καταστροφικές συνέπειες του οποίου προκάλεσαν τον πρόεδρο της Γουατεμάλας να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης το 2013.
Σοκολάτα - Το 70% του κακάο που παράγεται στον κόσμο προέρχεται από τη Δυτική Αφρική, περιοχή στην οποία οι θερμοκρασίες αναμένεται να ανέβουν πολύ τις επόμενες δεκαετίες, ενώ όπως προειδοποιεί έκθεση του 2011, η άνοδος της θερμοκρασίας της τάξης των 2,3 βαθμών Κελσίου μέχρι το 2050 θα πλήξει την παραγωγή κακάο.
Κρασί - Ήδη οι οινοπαραγωγοί παρατηρούν αλλαγές στη συγκομιδή τους εδώ και τρεις δεκαετίες, προτού οι έρευνες γύρω από την κλιματική αλλαγή λάβουν τις διαστάσεις που έχουν πάρει σήμερα. Τα σταφύλια ωρίμαζαν νωρίτερα -δύο εβδομάδες πριν από το κανονικό- και είχαν αυξημένη περιεκτικότητα σε ζάχαρη και λιγότερη οξύτητα, ενώ η ξηρασία επηρέαζε την ανάπτυξή τους.
Μπανάνες - Οι αγρότες της Κόστα Ρίκα ρίχνουν τις ευθύνες για την καταστροφή των καλλιεργειών τους από παράσιτα στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι αλλαγές στις βροχοπτώσεις και τη θερμοκρασία της ατμόσφαιρας ευνοούν την ανάπτυξη μικροοργανισμών που δημιουργούν κηλίδες επάνω στις μπανάνες, με αποτέλεσμα οι εξαγωγείς να απορρίπτουν τις συγκεκριμένες παρτίδες.
Ψάρια - Σύμφωνα με μια έρευνα του 2012 τα ψάρια γίνονται όλο και πιο μικρά. Η κλιματική αλλαγή ενδέχεται να επηρεάζει την ποσότητα του οξυγόνου που υπάρχει στους ωκεανούς, το οποίο όμως είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη των ψαριών. Λιγότερο οξυγόνο θα οδηγήσει σε μικρότερα ψάρια, το μέσο βάρος των οποίων αναμένεται να πέσει από 14%-24% μέχρι το 2050.
Τι σημαίνει η έλλειψη σιδήρου
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προειδοποιεί πως η υπ' αριθμόν ένα διατροφική ανεπάρκεια στον πλανήτη είναι η έλλειψη σιδήρου, δημιουργώντας σωρεία προβλημάτων στον ανθρώπινο οργανισμό. Η πλειονότητα των «θυμάτων» είναι γυναίκες και τα συμπτώματα συνήθως καταπολεμώνται με την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών με βιταμίνη C, κρέατος ή φυσικών συμπληρωμάτων σιδήρου.
Το αίσθημα κόπωσης θεωρείται το πιο τρανταχτό σημάδι της έλλειψης σιδήρου... ακόμα και εάν είναι δύσκολα «ανιχνεύσιμο»! Στην πράξη, η ανεπάρκεια σιδήρου δεν αφήνει το οξυγόνο να φτάσει στους ιστούς του σώματος, με αποτέλεσμα να στερούμαστε ενέργειας. Γι' αυτό, μην βλέπετε πάντα την εξάντληση ως μια συνέπεια του σκληρού ωραρίου στο γραφείο. Ενώ, τα άτομα με αναιμία, εμφανίζουν συμπτώματα όπως απώλεια μαλλιών, καθώς το σώμα νομίζει ότι πρέπει να παλέψει περισσότερο για να επιβιώσει, με αποτέλεσμα να στέλνει πρώτα το οξυγόνο στα ζωτικά όργανα.


Απαλλαγείτε από τις κράμπες τώρα! έλαιο από θυμάρι

Απαλλαγείτε από τις κράμπες τώρα!
Είτε οφείλονται στη γυμναστική είτε στην ακινησία είτε στην έμμηνο ρύση στις γυναίκες, οι κράμπες είναι εξαιρετικά ενοχλητικές.
Μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Caspian Journal of Internal Medicine δείχνει ότι υπάρχει ένας εύκολος και αποτελεσματικός τρόπος να απαλλαγούμε άμεσα.
Συνολικά 84 άτομα συμμετείχαν στη μελέτη και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το έλαιο από θυμάρι ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση του πόνου από την κράμπα.
Παλαιότερες μελέτες έχουν υποδείξει ότι το θυμάρι έχει αντισπασμωδική δράση, ενώ δεν προκαλεί καμία ενόχληση στο στομάχι. Λαμβάνεται είτε σε κάψουλα είτε ως ρόφημα σε νερό.
http://www.onmed.gr/

Μήπως τελικά ΑΥΤΟ ευθύνεται για την πιτυρίδα σας;

Μήπως τελικά ΑΥΤΟ ευθύνεται για την πιτυρίδα σας;
Αν πιστεύετε ότι η πιτυρίδα είναι αποτέλεσμα μιας ιδιαίτερα ξηρής επιδερμίδας, ετοιμαστείτε να εκπλαγείτε. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση International Journal of Cosmetic Science, η αιτία για τις ενοχλητικές νιφάδες στα μαλλιά σας μπορεί να είναι άλλη.
Ερευνητές εξέτασαν το έλαιο που παράγεται με φυσικό τρόπο από το δέρμα του κεφαλιού σε 23 άτομα που είχα πρόβλημα πιτυρίδας και σε άλλα 23 άτομα που δεν είχαν κανένα τέτοιο πρόβλημα. Με έναν ειδικό μηχανισμό ανέλυσαν την χημική σύσταση του ελαίου αυτού για κάθε έναν συμμετέχοντα.
Αν και βασικός σκοπός της έρευνας ήταν να διαπιστωθεί αν η χρήση αντιπιτυριδικού σαμπουάν για περίοδο 6 εβδομάδων βοηθάει στην καταπολέμηση της πιτυρίδας (και αποδείχτηκε ότι όντως βοηθάει), οι επιστήμονες έκαναν μια άλλη ανακάλυψη:
Μεταξύ των συμμετεχόντων με πιτυρίδα, το σμήγμα του τριχωτού της κεφαλής (και περισσότερη ποσότητα από αυτό) διεισδύει στην πραγματικότητα βαθύτερα στην επιφάνεια του δέρματος, καθιστώντας το ένα καλύτερο περιβάλλον για τον μύκητα Malassezia, που "αγαπάει" τα λιπίδια και προκαλεί την πιτυρίδα.
Αυτό σημαίνει ότι ο συγκεκριμένος μύκητας προκαλεί την επίμονη απολέπιση στο τριχωτό της κεφαλής, επειδή διαταράσσει του κύκλο αναζωογόνησης και επαναφοράς των υγιών κυττάρων. Ο malassezia ευνοείται από την άφθονη παραγωγή λιπιδίων (στο έλαιο της κεφαλής) για να αναπτυχθεί. Έτσι όταν το έλαιο αυτό φτάνει πιο βαθιά στην επιδερμίδα του κεφαλιού, τόσο βαθύτερα βρίσκονται και τα λιπίδια και αναπτύσσεται ο μύκητας.

http://www.onmed.gr/


Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Κόκκινο κρασί εναντίον τερηδόνας

Κόκκινο κρασί εναντίον τερηδόνας
To κόκκινο κρασί «καθαρίζει» τα δόντια από τα επιβλαβή βακτήρια της τερηδόνας, 
υποστηρίζουν οι ισπανοί επιστήμονες

Μέχρι τώρα γνωρίζαμε ότι το κόκκινο κρασί βάφει τα δόντια. Σύμφωνα με ισπανούς επιστήμονες όμως, από ό,τι φαίνεται τα «καθαρίζει» από τα καταστρεπτικά βακτήρια που ευθύνονται για τη δημιουργία της τερηδόνας.

Ερευνητές από το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας της Ισπανίας, διαπίστωσαν ότι τόσο το εκχύλισμα κόκκινου σταφυλιού όσο και το κρασί (με αλκοόλ και χωρίς) χαρίζουν προστασία κατά της τερηδόνας και της ουλίτιδας.
Το πρόβλημα, κατά τους ειδικούς, ξεκινάει όταν συγκεκριμένα βακτήρια συναντιούνται εντός της στοματικής κοιλότητας δημιουργώντας ένα φιλμ επάνω στο σμάλτο των δοντιών. Αυτές οι κοινότητες βακτηρίων ευθύνονται για τη δημιουργία της πλάκας, ενώ απελευθερώνουν οξύ που οδηγεί στην καταστροφή του σμάλτου.
Το βούρτσισμα των δοντιών με οδοντόκρεμα πλούσια σε φθόριο μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση, αλλά σύμφωνα με τους ισπανούς ερευνητές, η δράση της είναι περιορισμένη.
Όταν το δοντάκι θέλει κρασάκι…
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι το εκχύλισμα κόκκινου σταφυλιού και το κρασί «φρενάρουν» την ανάπτυξη των επιβλαβών βακτηρίων. Οι ισπανοί ερευνητές, στο πλαίσιο των δοκιμών τους, αποφάσισαν να εξετάσουν κατά πόσο εκχύλισμα και κρασί μπορούσαν να φρενάρουν και τον σχηματισμό τερηδόνας.
Προχώρησαν λοιπόν, σε καλλιέργειες βακτηρίων υπεύθυνες για μια σειρά οδοντικών παθήσεων. Στη συνέχεια βύθισαν το βακτηριακό «βιοφίλμ» που ανέπτυξαν σε διαφορετικά υγρά για να δουν τι θα συνέβαινε. Ανάμεσα στα υγρά που χρησιμοποίησαν, ήταν το κόκκινο κρασί (με αλκοόλ και χωρίς), καθώς και το εκχύλισμα σταφυλιού.
Είδαν λοιπόν, ότι το κόκκινο κρασί με ή χωρίς αλκοόλ αλλά και το εκχύλισμα κόκκινου σταφυλιού αποτελούσαν τα πιο δραστικά υγρά ως προς την καταπολέμηση των καταστρεπτικών βακτηρίων.
«Μεθυσμένη» ανατροπή
Πριν από λίγες μέρες, αμερικανική μελέτη είχε δείξει ότι η κατανάλωση κόκκινου κρασιού δεν παρατείνει το προσδόκιμο ζωής, όπως πιστευόταν.
Συγκεκριμένα ερευνητές του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, ανέφεραν ότι δεν βρήκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η ρεσβερατρόλη σχετίζεται με την μακροζωία, παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη αντιοξειδωτική ουσία συνοδεύεται από αντιγηραντικές ιδιότητες.
Τα επίπεδα της ουσίας στον οργανισμό από την κατανάλωση κόκκινου κρασιού φάνηκε ωστόσο να είναι χαμηλά με αποτέλεσμα να «μην προσφέρουν αποτελεσματική προστασία» σε περίπτωση φλεγμονής, καρδιαγγειακών νοσημάτων και καρκίνου, ενώ δεν φάνηκε να σχετίζονται με την παράταση της ζωής.


Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των «εσωτερικών συγκρούσεων»


 
Η νέα ιατρική του γιατρού Χάμερ...


Ο γιατρός Ρίκε Γκέερτ Χάμερ (Ryke Geerd Hamer) υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής σε μια γερμανική κλινική. Η προνομιούχος θέση του, του επέτρεψε να συναντήσει πολλούς καρκινοπαθείς. Χάρις στις περιστάσεις, στην τύχη και στην λεπτομερή παρατήρηση, ο Χάμερ ανακάλυψε τους θεμελιώδεις νόμους που εξηγούν το μηχανισμό της εμφάνισης όλων των καρκίνων και όλων των ασθενειών. Στην περίπτωση αυτού του γιατρού, μπορούμε πραγματικά να μιλήσουμε για νόμους, αφού οι επαληθεύσεις που έγιναν από τον ίδιο και από άλλους ερευνητές και θεραπευτές έδειξαν ότι όλοι ισχύουν στις 100% των περιπτώσεων, πράγμα το οποίο δεν είχε ποτέ συμβεί έως τότε στην ιστορία της ιατρικής. 

Ο ατσαλένιος νόμος του καρκίνου που διατυπώθηκε από τον Ρίκε Γκέερτ Χάμερ είναι ο εξής: " Όλοι οι καρκίνοι προκαλούνται και ενεργοποιούνται από έντονες και βίαιες εσωτερικές συγκρούσεις που τις βιώνουμε χωρίς να τις εκφράζουμε. Η φύση της εσωτερικής σύγκρουσης καθορίζει την περιοχή του εγκεφάλου που θα πληγεί και το όργανο στο οποίο θα εντοπισθεί η ασθένεια. " Παρατήρησε λοιπόν ότι οι ασθενείς που είχαν καρκίνο των οστών, για παράδειγμα, είχαν όλοι βιώσει κάποιο σοκ, κάποιο στρες, κάποια έντονη και βίαιη (αιφνίδια) εσωτερική σύγκρουση κατά την οποία αισθάνθηκαν υποτιμημένοι. Επιπροσθέτως, παρατήρησε ότι σε όλους τους ασθενείς που είχαν προσβληθεί από τον ίδιο καρκίνο, είχε εμφανισθεί ένα σημάδι στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου τους. Έτσι, ανακάλυψε ότι σε κάθε τύπο στρες αντιστοιχούσε η ίδια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και το ίδιο συγκεκριμένο όργανο, πάντα το ίδιο. 
Ο καρκίνος των οστών αντιστοιχεί στην εσωτερική σύγκρουση της υποτίμησης. Ο καρκίνος των πνευμόνων στη έντονο φόβο του θανάτου. Ο καρκίνος του αριστερού στήθους σε μια γυναίκα δεξιόχειρα, στη έντονη εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με ένα παιδί (πραγματικό, εικονικό, φανταστικό ή συμβολικό). Ο καρκίνος του δεξιού στήθους σε μια δεξιόχειρα γυναίκα αντιστοιχεί σε εσωτερική σύγκρουση γενικά με τον σύντροφο (σε μια γυναίκα αριστερόχειρα, οι αντιστοιχίες αντιστρέφονται). Ο καρκίνος του προστάτη αντιστοιχεί στη σεξουαλική εσωτερική σύγκρουση (πραγματική ή συμβολική) σε σχέση με τα παιδιά ή τους απογόνους (ή την ικανότητα δημιουργίας). Και ούτω καθεξής, για όλους τους καρκίνους. 
Αυτός ο νόμος έχει επιβεβαιωθεί εδώ και σχεδόν 20 χρόνια από εκατοντάδες θεραπευτές (εκπαιδευμένους από τον Χάμερ ή τους διαδόχους του), σε δεκάδες χιλιάδες ασθενείς, χωρίς εξαίρεση. Αυτό που είναι φανταστικό σε αυτήν την ανακάλυψη, είναι ότι ο μηχανισμός: «σύγκρουση - εγκέφαλος - όργανο» λειτουργεί και προς τις δύο κατευθύνσεις. Για να το πούμε και αλλιώς, όσο η εσωτερική σύγκρουση είναι ενεργή, η περιοχή του εγκεφάλου που δραστηριοποιείται δίνει διαταγή στη βιολογική διαδικασία να παραγάγει καρκινικά κύτταρα στο όργανο που διαλέχτηκε για να εκφράσει την ανισορροπία. Αντιθέτως, όταν το άτομο λύσει την εσωτερική του σύγκρουση (με οποιονδήποτε τρόπο και αν το κάνει αυτό) και βάλει τέλος στο έντονο στρες του, η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντιστρέφει το πρόγραμμα και δίνει αμέσως διαταγή στη βιολογική διαδικασία, να σταματήσει την παραγωγή καρκινικών κυττάρων και να καταστρέψει τον όγκο που έχει δημιουργηθεί στο όργανο ... 
Έτσι σήμερα, αρκετές χιλιάδες ιατρικοί φάκελοι θεραπειών έχουν σχηματιστεί και συγκεντρωθεί από τον γιατρό Χάμερ και τους διαδόχους του. Μέσα σε αυτούς τους φακέλους, απαριθμούνται πολλές αποθεραπείες τις οποίες η επίσημη ιατρική χαρακτηρίζει ως « αυθόρμητες, ανεξήγητες ή αξιοθαύμαστες» : έτσι, ανιχνεύσεις (με σκάνερ), αναλύσεις αίματος, ακτινογραφίες, υποβολές εκθέσεων που έγιναν σε νοσοκομεία, αποδεικνύουν ότι ασθενείς έχουν θεραπευθεί εντελώς από καρκίνους, λευχαιμίες, σκληρύνσεις κατά πλάκας, μυοπάθειες, διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες, κωφώσεις, σοβαρές διαταραχές της όρασης, ψωριάσεις, αλλεργίες, κ.λπ., χωρίς να προσφύγουν στη χημειοθεραπεία, την ακτινοθεραπεία, τη χειρουργική επέμβαση ή άλλες κλασικές θεραπείες που ορίζονται από την ιατρική. Και όμως, πολλοί από αυτούς ήταν καταδικασμένοι από την επίσημη ιατρική, που είχε βεβαιώσει ότι ήταν ανίατοι, ότι θα πεθάνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Κατά τη διάρκεια μιας από τις αναρίθμητες δίκες εναντίον του γιατρού Χάμερ στις οποίες ενάγων ήταν ο ιατρικός σύλλογος, ο δικηγόρος του Χάμερ είχε ζητήσει από το δικαστήριο να συγκρίνει το ποσοστό, σε εθνική κλίμακα, όσων επέζησαν από καρκίνο, με το ποσοστό όσων επέζησαν από καρκίνο ανάμεσα στους ασθενείς του πελάτη του (λαμβάνοντας υπόψη ότι μερικοί από αυτούς είχαν απευθυνθεί σ' αυτόν, μερικές φορές στο τελευταίο τους στάδιο, απελπισμένοι, αφού είχαν δοκιμάσει τα πάντα). Αυτή η σύγκριση παρουσίασε με περιφανή τρόπο την ανωτερότητα της προσέγγισής του Χάμερ, σε σχέση με την προσέγγιση της επιστημονικής ιατρικής και ολόκληρου του οπλοστασίου της: 95% επιβίωση για περισσότερα από 5 χρόνια για τον Χάμερ, απέναντι στο 30% κατά μέσο όρο, σε εθνική κλίμακα στη Γερμανία.
Η ασθένεια, είναι η τέλεια λύση που βρίσκει ο εγκέφαλος στο πρόβλημα των «εσωτερικών συγκρούσεων» 
Εάν σταματούσα εδώ την παρουσίασή μου, θα σας άφηνα πιθανώς αμήχανους και με πολλές αμφιβολίες. Εάν δεν καταλάβουμε σε τι πραγματικά χρησιμεύει η ασθένεια, από βιολογική άποψη, οι θεραπείες μπορεί να φανούν μαγικές. Για να το καταλάβουμε αυτό, ο γιατρός Χάμερ έδωσε πρώτα-πρώτα ένα παράδειγμα παρμένο από την ζωική βιολογία: αυτό μιας αλεπούς που βρέθηκε σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την επιβίωσή της. 
Ας φανταστούμε ότι μια αλεπού δεν έχει καταφέρει να πιάσει την παραμικρή λεία εδώ και τρεις μέρες. Βρίσκεται σε κατάσταση μεγάλου στρες σχετικά με την σωματική της επιβίωση, όταν επιτέλους, καταφέρνει να αιχμαλωτίσει ένα μικρό κουνέλι που περνάει από εκεί. Τη στιγμή που ετοιμάζεται να το δαγκώσει, να το ξεσκίσει, να το φάει, η αλεπού ακούει έναν από τους χειρότερους εχθρούς της να πλησιάζει : τον κυνηγό. Και τώρα η αλεπού μας βρίσκεται σε τρομερό δίλημμα, ανάμεσα σε δύο απειλές : εάν φάει το γεύμα της, για να ικανοποιήσει την ανάγκη της για τροφή, κινδυνεύει να σκοτωθεί με την κοιλιά γεμάτη · εάν το σκάσει, αφήνοντας τη λεία της, κινδυνεύει ίσως να πεθάνει της πείνας λίγο αργότερα. Για να βγει από αυτό το δίλημμα, αποφασίζει να καταπιεί ολόκληρο το πόδι του κουνελιού και να φύγει μακριά. 
Εκείνη την στιγμή, ένας άλλος κίνδυνος απειλεί την αλεπού : κινδυνεύει να πεθάνει από απόφραξη εντέρου, επειδή αυτό το ολόκληρο πόδι δεν μπορεί ούτε να ξανανεβεί από το στομάχι, ούτε να συνεχίσει τη διαδρομή του μέσα στο έντερο. Βρισκόμαστε, λέει ο Χάμερ, μπροστά σε μια έντονη και βίαιη εσωτερική σύγκρουση που σχετίζεται με την ανάγκη να χωνευτεί κάτι. Για να λύσει αυτό το πρόβλημα, ο εγκέφαλος ενεργοποιεί την τέλεια λύση που θα εξασφαλίσει την επιβίωση του ατόμου : ενεργοποιεί ένα πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων στα τοιχώματα του στομαχιού. Στόχος: η χώνεψη του ποδιού που έχει σφηνώσει στο στομάχι, να γίνει πέντε φορές πιο γρήγορα και πέντε φορές καλύτερα. Όσο ο στόχος δεν επιτυγχάνεται, ο εγκέφαλος συνεχίζει να διατάζει την παραγωγή αυτών των πεπτικών υπερκυττάρων που έχουν σαφώς ανώτερες επιδόσεις από τα κανονικά. Αλλά μόλις το πόδι χωνευθεί εντελώς, μια διαδικασία βιοανάδρασης ενημερώνει τον εγκέφαλο ότι ο στόχος έχει επιτευχθεί. Στη στιγμή ο εγκέφαλος βάζει τέλος στο πρόγραμμα της παραγωγής και δίνει διαταγή να εξαλειφθούν αυτά τα υπερκύτταρα, που θα απέβαιναν επικίνδυνα εάν παρέμεναν στο στομάχι. Μερικές ημέρες αργότερα, εάν ναρκώσουμε την αλεπού και εξετάσουμε τα τοιχώματα του στομαχιού της, θα μπορέσουμε να παρατηρήσουμε ουλές, μάρτυρες της πρόσφατης εξάλειψης των υπερκυττάρων. Συμπέρασμα : χάρη σε αυτόν τον προγραμματισμό ,τον εγγεγραμμένο στη βιολογική διαδικασία εδώ και εκατομμύρια χρόνια, ο εγκέφαλος της αλεπούς διάλεξε την καλύτερη ανάμεσα σε όλες τις λύσεις, έτσι ώστε να εξασφαλίσει την επιβίωσή της. Το μόνο που δεν σας είπα ακόμη, είναι ότι αυτά τα υπερκύτταρα είναι αυτό που κοινώς αποκαλούμε, καρκινικά κύτταρα του στομαχιού !
Έτσι, σύμφωνα με τους Χάμερ και Σαμπά, βάσει επαληθεύσεων που έγιναν στο εργαστήριο, αυτό που αποκαλούμε καρκινικό κύτταρο έχει τις ίδιες λειτουργίες με ένα κανονικό κύτταρο, αλλά με πολλαπλάσιες επιδόσεις. Ένα καρκινικό κύτταρο στομαχιού χωνεύει πολύ πιο γρήγορα και δυνατά από ένα κανονικό κύτταρο. Ένα καρκινικό κύτταρο παγκρέατος παράγει πολύ περισσότερη ινσουλίνη, ένα καρκινικό κύτταρο του στήθους παράγει πολύ περισσότερο γάλα, ένα καρκινικό κύτταρο πνεύμονα έχει πολύ μεγαλύτερη ικανότητα ανταλλαγής οξυγόνου αίματος, ένα καρκινικό κύτταρο νεφρού φιλτράρει σαφώς περισσότερο, κ.λπ.. 
Ας σημειώσουμε, μια και το έφερε ο λόγος, ότι ο γιατρός Κλωντ Σαμπά (Claude Sabbah) γενίκευσε τις ανακαλύψεις του Χάμερ αποδεικνύοντας ότι όλες οι ασθένειες, όποιες και αν είναι αυτές (από την πιο καλοήθη ως την πιο σοβαρή), είναι αποτέλεσμα κάποιου σοκ ή στρες που το βιώσαμε χωρίς να το εκφράσουμε, και ενεργοποιούνται από τον εγκέφαλο, ως η τέλεια λύση για την εξασφάλιση της επιβίωσης. 
Γιατί πεθαίνουμε από τις ασθένειές μας
Τότε, θα μου πείτε, εάν οι ασθένειες είναι οι τέλειες λύσεις που είναι γραμμένες στη βιολογική διαδικασία για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή μας, γιατί πεθαίνουμε από καρκίνο ή άλλες ασθένειες; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να καταλάβουμε, με ποιο τρόπο επεξεργάζεται ο εγκέφαλός μας τις πληροφορίες που φτάνουν σ' αυτόν. Δηλαδή πρέπει να γνωρίζουμε, ότι ο εγκέφαλος δεν κάνει καμία διάκριση ανάμεσα σε μια πραγματική και μια φανταστική, εικονική ή συμβολική πληροφορία. Για να το αποδείξουμε, ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα · 
- Εάν ξαφνικά βρεθείτε όρθιος στο χείλος της χωρίς παραπέτο στέγης ενός 20όροφου κτιρίου, ο εγκέφαλός σας θα ερμηνεύσει αυτήν την κατάσταση ως πραγματικό κίνδυνο: θα ενεργοποιήσει μια σειρά φυσιολογικών αντιδράσεων και ανακλαστικών συμπεριφοράς (άνοδος του ποσοστού της αδρεναλίνης, επιτάχυνση του καρδιακού παλμού, άγχος, ίλιγγος, κ.λπ.). Εδώ, έχει επεξεργαστεί μια πραγματική πληροφορία · 
- Εάν, διαβάζοντας το παραπάνω παράδειγμα, φανταστήκατε τον εαυτό σας σ' αυτή τη θέση, πιθανώς ο εγκέφαλός σας να ενεργοποίησε τις ίδιες αντιδράσεις. Εντούτοις, δεν βρισκόσαστε πραγματικά σε κίνδυνο, αφού ήσασταν καθισμένος και διαβάζατε. Ο εγκέφαλός σας όμως επεξεργάστηκε μια φανταστική πληροφορία, σαν να ήταν πραγματική · 
- Εάν, τώρα, κατά τη διάρκεια ηλεκτρονικού παιχνιδιού ή κάποιας κινηματογραφικής προβολής, το σενάριο σάς προβάλει στο χείλος μιας στέγης, με το κενό από κάτω, σκηνή τραβηγμένη από την οπτική γωνία του ήρωα, και εάν είστε αρκετά βυθισμένος, συνεπαρμένος μέσα στην εικόνα, ο εγκέφαλός θα αντιδράσει και πάλι με το ίδιο τρόπο. Εδώ, θα έχει επεξεργαστεί μια εικονική πληροφορία σα να ήταν πραγματική · 
- Και τέλος, εάν σας ανακοινώσουν ξαφνικά ότι η επιχείρηση στην οποία εργάζεστε κήρυξε πτώχευση, τη στιγμή που εσείς έχετε μόλις πάρει ένα μεγάλο δάνειο από την τράπεζα, θα αισθανθείτε ίσως τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια σας. Ο εγκέφαλος θα ενεργοποιήσει και πάλι τις ίδιες αντιδράσεις, παρόλο που ή άβυσσος που έχετε μπροστά σας, δεν είναι παρά συμβολική. Έτσι, θα έχει επεξεργαστεί μια συμβολική πληροφορία σα να ήταν πραγματική. 
Εάν κατανοήσετε αυτό το παράδειγμα, θα καταλάβετε εύκολα ότι ό,τι λέμε, ό,τι σκεφτόμαστε εκλαμβάνεται από τον εγκέφαλό μας ως πραγματική πληροφορία, την οποία έχει υποχρέωση να επεξεργαστεί, ως υπερυπολογιστής. Έτσι εάν, μιλώντας για ένα φίλο, πείτε: " αυτό δεν θα του συγχωρήσω ποτέ. Δεν θα μπορέσω ποτέ να το χωνέψω ", και αυτή η φράση πραγματικά αντανακλά αυτό που έντονα αισθάνεστε, τότε ο εγκέφαλός σας θα λάβει αυτήν την συμβολική πληροφορία και θα την επεξεργαστεί σα να ήταν πραγματική. Εάν η σύγκρουση που βιώνετε στη σχέση σας με το άλλο άτομο είναι πολύ έντονη και δεν καταφέρνετε να εκφράσετε όλη τη δυσαρέσκεια που αισθάνεστε, είναι πολύ πιθανό ο εγκέφαλος να ξεκινήσει πρόγραμμα παραγωγής πεπτικών υπερκυττάρων (δηλαδή καρκινικών κυττάρων) για να χωνέψει αυτό που δεν μπορείτε να χωνέψετε... 
Η διαφορά με την περίπτωση του ποδιού που σφήνωσε στο στομάχι της αλεπούς, είναι ότι εάν δεν συμφιλιωθείτε με τον φίλο σας, εάν παραμείνετε στις θέσεις σας, εάν δεν τον συγχωρέσετε, δεν θα μπορέσετε πράγματι ποτέ να χωνέψετε αυτό που σας έκανε. Κατά συνέπεια ο εγκέφαλός σας θα συνεχίζει να λαμβάνει το μήνυμα ότι κάτι δεν έχει ακόμη χωνευθεί. Και υπάκουα, θα συνεχίζει το πρόγραμμα της παραγωγής καρκινικών κυττάρων. Μαντεύετε τη συνέχεια : αργά ή γρήγορα, εξαιτίας της ανώμαλα υπερβολικής ικανότητας πέψης, θα αρχίσετε να αισθάνεστε πόνους, οι τροφές δεν θα χωνεύονται σωστά. Θα σας γίνει τότε διάγνωση καρκίνου του στομάχου, που οι γιατροί θα προσπαθήσουν να εξαφανίσουν με τα διάφορα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους. 
Αλλά αρχίζετε να μαντεύετε αυτό που υπάρχει κίνδυνος να επακολουθήσει. Ακόμα και αν σας έκαναν ολική αφαίρεση στομάχου, ο εγκέφαλός σας θα συνέχιζε να δίνει την εντολή για την παραγωγή καρκινικών κυττάρων στην περιοχή του σώματος όπου βρισκόταν το στομάχι. Κάποιους μήνες αργότερα, οι γιατροί θα ανακάλυπταν αυτό που θα ονόμαζαν υποτροπή ή μετάσταση, ενώ αυτό δεν θα ήταν παρά η συνέχιση του προγράμματος που είχε ξεκινήσει ο εγκέφαλός σας, βασιζόμενος σε μια συμβολική πληροφορία σχετικά με την σύγκρουση που βιώσατε με κάποιο φίλο. 
Για να πάμε ακόμη μακρύτερα, εάν σοκαριστείτε από την απαισιόδοξη διάγνωση του καρκινολόγου σας και αισθανθείτε μεγάλο φόβο θανάτου, ο εγκέφαλός σας θα αρχίσει καινούργιο πρόγραμμα παραγωγής υπερκυττάρων ,στον πνεύμονα, που αργότερα θα χαρακτηριστεί από τους γιατρούς καρκίνος του πνεύμονα. Και ούτω καθεξής, μέχρις ότου επέλθει ο θάνατος. 
Πώς να προλάβουμε τις ασθένειες και πώς να τις θεραπεύσουμε; 
Στο τελευταίο μου βιβλίο «Η γλώσσα της θεραπείας» έχω περιγράψει λεπτομερώς τις διαδικασίες που, ξεκινώντας από έντονα ψυχικά σοκ ή μεγάλο στρες, καθορίζουν και προκαλούν τις σωματικές ασθένειές μας. Στα πλαίσια αυτού του άρθρου μου φαίνεται άχρηστο να προχωρήσω βαθύτερα, αφού η ίδια λογική ισχύει για όλες τις ασθένειες, ανεξάρτητα από τον βαθμό έντασης και σοβαρότητάς τους. 
Αυτό που πρέπει να συγκρατήσουμε από όλα αυτά είναι, ότι από τη μια, ο εγκέφαλος δε σφάλει ποτέ και από την άλλη, ότι αυτός είναι που ενεργοποιεί όλες τις «ασθένειες» έτσι ώστε να εγγυηθεί στο άτομο τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον μιας τέτοιας θεώρησης είναι τεράστιο. Πράγματι, για πρώτη φορά στην ιστορία της ιατρικής, καμιά πάθηση, καμιά ανισορροπία μας δεν οφείλεται στην τύχη. Όλα εκδηλώνονται σύμφωνα με τους αμετάβλητους νόμους της Βιολογίας των Ζωντανών Όντων, όπως λέει ο γιατρός Κλωντ Σαμπά. 
Αυτό σημαίνει συγκεκριμένα, ότι εάν μάθετε τους νόμους της Νέας Ιατρικής του Ρίκε Γκέερτ Χάμερ ή της Ολιστικής Βιολογίας του Κλωντ Σαμπά, που είναι αμετάβλητοι όσο και οι νόμοι της φυσικής ή της χημείας, θα μπορείτε όχι μόνο να καταλάβετε από πού προέρχονται όλες οι ασθένειές σας, αλλά κυρίως θα μπορείτε να τις προλαμβάνετε και να τις θεραπεύετε. Πώς ; Μαθαίνοντας τις βασικές αρχές της επικοινωνίας τις οποίες κάθε άνθρωπος θα έπρεπε να κατέχει : το να εκφράζει τις ανάγκες και τα συναισθήματά του, να τολμά να αντιπαρατίθεται στους άλλους (με σεβασμό βέβαια), να αναγνωρίζει και να δέχεται την πραγματικότητα όπως αυτή είναι, οι πράξεις του να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα, να τελειώνει τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχει με τους άλλους, να συγχωρεί. Ας πάρουμε αυτές τις αρχές μία μία, για να εξετάσουμε με ποιο τρόπο μπορούν να μας κάνουν να αποφύγουμε τις ασθένειες ή να μας θεραπεύσουν... 
- να εκφράζουμε τις ανάγκες μας : πολλές απογοητεύσεις, πολλές καταστάσεις στρες προέρχονται από το γεγονός ότι αφενός, λίγοι είναι οι άνθρωποι που γνωρίζουν συνειδητά τις αληθινές ανάγκες τους και αφετέρου, ακόμη πιο σπάνιοι είναι εκείνοι που έχουν την ικανότητα να τις εκφράσουν με κατάλληλο τρόπο. Συνεπώς, συσσωρεύουμε μίση και μνησικακίες, μένουμε μπλοκαρισμένοι σε αδιέξοδα. Αισθανόμαστε βέβαια ότι κάτι δεν μας ταιριάζει, αλλά δεν γνωρίζουμε πώς να ξεφύγουμε. Μας συμβαίνουν συχνά απαράδεκτα πράγματα. Εντούτοις τα δεχόμαστε, επειδή δεν γνωρίζουμε ούτε καν τα όριά μας, σχετικά με το τι θέλουμε και τι δεν θέλουμε, τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε. 
Το να ξαναμάθουμε να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες μας και τα όριά μας για όσα δεν θέλουμε πια, το να είμαστε ικανοί να τα εκφράσουμε στους συνομιλητές μας, χωρίς να φοβόμαστε τις συνέπειες, αυτό είναι ένας από τους τρόπους που μπορεί να προλάβουν ή να θεραπεύσουν τις ασθένειες που προκαλούνται από τις ανθρώπινες εσωτερικές συγκρούσεις και τις απογοητεύσεις.
- να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας : Το συναίσθημα μοιάζει με το σύμπτωμα. Είναι ο δείκτης του βαθμού ικανοποίησης ή μη ικανοποίησης των αναγκών μας. Μια ανάγκη μας ματαιώνεται· εμφανίζεται ένα δυσάρεστο συναίσθημα (θυμός, θλίψη, φόβος, κ.λπ.). Μια ανάγκη μας ικανοποιείται· ένα ευχάριστο συναίσθημα θα εκδηλωθεί (χαρά, ευχαρίστηση, κ.λπ.). Δυστυχώς, η παιδεία μας μας έχει διδάξει, να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματά μας όπως η ιατρική αντιμετωπίζει τα συμπτώματα : να τα αρνούμαστε, να τα απορρίπτουμε, να τα εξαφανίζουμε. Με αυτό τον τρόπο στερούμαστε τα καλύτερα σημάδια, που έχουμε στη διάθεσή μας για να γνωρίζουμε με βεβαιότητα τι είναι καλό για μας και τι δεν είναι. Αυτή η άγνοιά μας μάς οδηγεί στην απογοήτευση, αφού μην έχοντας πια τους φωτεινούς δείκτες στον πίνακα ελέγχου, δεν ειδοποιούμαστε καν ότι μια ή περισσότερες ανάγκες μας ματαιώνονται. Σ' αυτό το σημείο ο εγκέφαλος παίρνει αναγκαστικά τα ηνία, για να εγγράψει στη βιολογική διαδικασία των οργάνων τις ίδιες πληροφορίες που μας είχαν δώσει τα συναισθήματα [θυμηθείτε : στο παράδειγμα με το αυτοκίνητο, εάν οι φωτεινοί δείκτες του πίνακα ελέγχου (τα συναισθήματα) δεν λειτουργούν πια ή δεν ληφθούν υπόψη, η βλάβη θα εκδηλωθεί στα όργανα της μηχανής (στα όργανα του σώματος)]. 
Το να ξαναμάθουμε λοιπόν να ακούμε τα συναισθήματά μας, να τα αναγνωρίζουμε και να τα δεχόμαστε, να τα ευχαριστούμε μάλιστα που επαγρυπνούν για μας, είναι ένας πρώτος σταθμός για να αποφεύγουμε τις καταστρεπτικές εσωτερικές συγκρούσεις και το στρες. Εάν, επιπλέον, μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας με τρόπο κατάλληλο, υπεύθυνα, χωρίς να αποδίδουμε στους άλλους την ευθύνη, θα μπορέσουμε πολύ γρήγορα να ξαναβρούμε την ισορροπία μας.
- να τολμούμε τις αντιπαραθέσεις, με σεβασμό στους άλλους :
πόσες φορές, σε δύσκολες, τεταμένες, δυσάρεστες καταστάσεις, δεν συνέβη να μη τολμήσουμε να πούμε τα πράγματα στον άλλο, με σεβασμό, αλλά και σταθερά, με θάρρος ; Πόσες φορές δεν κατάπιαμε τα λόγια μας από φόβο μην προκαλέσουμε σύγκρουση ; Φοβόμαστε συχνά να πούμε δυσάρεστα πράγματα, επειδή πιστεύουμε ότι είναι προτιμότερο να διατηρούμε την ειρήνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Όμως αυτή η ειρήνη είναι απατηλή, αφού μέσα μας μπορεί να γεννιέται ένα ισχυρό βίαιο συναίσθημα. Σημειώστε ότι ακόμη και ο υπολογισμός είναι λανθασμένος : θέλοντας να αποφύγουμε τη σύγκρουση, δεν λέμε αυτό που θα έπρεπε να ειπωθεί. Όμως, μην λέγοντας τίποτα, αυξάνουμε την αίσθηση απογοήτευσης και μνησικακίας μέσα μας, μέχρι που η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Τότε, είτε ξεσπάμε βίαια πάνω στον άλλο, οπότε συμβαίνει αυτή η σύγκρουση και η ρήξη που ακριβώς θέλαμε να αποφύγουμε, είτε καταπίνουμε τα συναισθήματά μας για άλλη μια φορά, και τότε συμβαίνει ο καρκίνος ή η οξεία ασθένεια, που μας καλεί να εξετάσουμε προσεχτικά την ανισορροπία που έχουμε δημιουργήσει ... 
Το να τολμάμε την σύγκρουση, είναι το να μάθουμε να μιλάμε για τα πράγματα που μας ενοχλούν, ήρεμα, χωρίς υπεκφυγές. Το να μάθουμε να εκφράζουμε με ειλικρίνεια το τι μας συμβαίνει, είναι ο καλύτερος τρόπος για να φροντίζουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους.
- να αναγνωρίζουμε και να δεχόμαστε την πραγματικότητα όπως αυτή είναι : συχνά έχω παρατηρήσει, ότι πολλές ασθένειες ξεκινάνε όταν αρνούμαστε να δούμε μια κατάσταση, όταν της αντιστεκόμαστε, όταν δεν δεχόμαστε αυτό που μας συμβαίνει. Έτσι, μπορεί να μπούμε σε καταστάσεις εσωτερικής σύγκρουσης, αντίστασης, αυτοϋποτίμησης, απώλειας της ταυτότητας ή του χώρου κυριαρχίας μας. Και όσο περισσότερο μαχόμαστε την πραγματικότητα, τόσο περισσότερο ενισχύουμε την επιρροή της και τη δύναμή της πάνω μας, μέχρις ότου εξαντληθούμε. 
Χωρίς να είμαστε καθόλου μοιρολάτρες (το θέμα δεν είναι να είμαστε ανθρώπινα ράκη που δέχονται τα πάντα χωρίς αντίδραση, αντιθέτως), το να δεχόμαστε την πραγματικότητα είναι το να τολμάμε να την κοιτάμε κατάματα, αντικειμενικά, χωρίς να κρίνουμε. Είναι επίσης το να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε τα γεγονότα, θεωρώντας τα ούτε καλά, ούτε κακά : η συμβουλή μου είναι, να θεωρούμε μάλλον ό,τι μας συμβαίνει σαν ευκαιρίες που μας προσφέρονται για να μάθουμε κάτι καινούργιο. 
- οι πράξεις μας να είναι προσαρμοσμένες στην πραγματικότητα : Ο Γιούνγκ επέμενε πολύ σε αυτό το σημείο. Πράγματι, δεν υπάρχει θεραπεία εάν δεν δράσουμε πραγματικά. Συχνά, μένουμε εγκλωβισμένοι στις εσωτερικές συγκρούσεις μας και τα στρες, επειδή δεν τολμάμε να δράσουμε. Ή ακόμα χειρότερα : επειδή νομίζουμε ότι αρκεί να συνειδητοποιήσουμε την αιτία του καρκίνου μας για να θεραπευθούμε. Λάθος. Όσοι πίστεψαν πως είναι έτσι, έχουν πεθάνει. Η δράση είναι ο μόνος τρόπος να δώσουμε στον εγκέφαλο την πληροφορία ότι η συγκρουσιακή κατάσταση τελείωσε. Ειδάλλως, το είδαμε παραπάνω, η ενεργοποίηση της ασθένειας δεν θα σταματήσει ποτέ.
- να τελειώνουμε τις όποιες συναισθηματικές εκκρεμότητες έχουμε με τους άλλους: αυτή η έννοια εκφράστηκε για πρώτη φορά από την Ελίζαμπεθ Κίμπλερ Ρος (Kübler-Ross), την ελβετίδα γιατρό που μετανάστευσε στις Η.Π.Α, από όπου ξεκίνησε η εφαρμογή της φροντίδας για την ανακούφιση των βαριά ασθενών, που σήμερα είναι διαδεδομένη σε ολόκληρο τον κόσμο. Έλεγε, ότι πολλοί ασθενείς, στο τέλος της ζωής τους, αισθανόντουσαν την απόλυτη ανάγκη να συμφιλιωθούν με αυτούς με τους οποίους είχαν έρθει σε ρήξη. Παρατήρησε χιλιάδες φορές, ότι μόλις αυτές οι εκκρεμείς υποθέσεις έκλειναν, οι ασθενείς πέθαιναν την ίδια νύχτα, νηφάλιοι και γαληνεμένοι. 
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να περιμένουμε το τέλος της ζωής μας, στο τελευταίο στάδιο μιας μακράς και επίπονης ασθένειας για να το κάνουμε αυτό. Από προσωπική εμπειρία ξέρω, ότι κλείνοντας ταχτικά τις εκκρεμείς υποθέσεις μου, με βοηθάει να διατηρώ την ισορροπία μου και να μην δημιουργώ άχρηστες και επιζήμιες πηγές άγχους. 
- να συγχωρούμε: τέλος, τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, να συγχωρούμε. Όχι, να συγχωρήσουμε τον άλλο για το κακό που μπορεί να μας έχει κάνει, αλλά να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας για τον πόνο που δεχτήκαμε να ζήσουμε τόσο καιρό, μέχρις ότου χαλαρώσουμε, μέχρις ότου εκφράσουμε στον άλλο τις ανάγκες και τα συναισθήματά μας, μέχρις ότου τολμήσουμε την αντιπαράθεση, μέχρις ότου, επιτέλους, αναγνωρίσουμε και δεχτούμε την πραγματικότητα, μέχρις ότου κλείσουμε τις εκκρεμότητές μας. 
Όσο και αν μας εκπλήσσει, υπεύθυνοι για τα σοκ, τις εσωτερικές συγκρούσεις, το στρες μας, δεν είναι ποτέ οι άλλοι, ούτε τα γεγονότα. Ο τρόπος που δεχτήκαμε το γεγονός, ο τρόπος που το αντιληφθήκαμε, το ερμηνεύσαμε, το φιλτράραμε, αυτός είναι πάντα που γεννάει τον πόνο μας ή την χαρά μας. Δηλαδή, τελικά, με πολλή αγάπη, χιούμορ και ταπεινότητα, θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας για την ηλιθιότητά μας και να μας συγχωρήσουμε για το κακό που μας κάναμε. 
Συμπεράσματα 
Στο τέλος αυτού του άρθρου, θέλω να βγάλω μερικά σύντομα συμπεράσματα. Πρώτα πρώτα, δεν υπήρξε στόχος μου να σας πείσω ότι οι πεποιθήσεις σας σχετικά με την υγεία και την ασθένεια είναι λανθασμένες. Ξέρω πολύ καλά ότι θα χρειαζόταν να παραθέσω πολύ περισσότερα, για να σας κάνω να αλλάξετε απόψεις. Στόχος μου ήταν να σας προτείνω μια θεώρηση του πώς θα είναι πιθανώς στο μέλλον η κατανόηση της ασθένειας και της θεραπείας. Εάν κάποια από αυτές τις ιδέες βρήκε απήχηση μέσα σας, σας προσκαλώ να εμβαθύνετε την έρευνά σας, να ενημερωθείτε, να διαβάσετε τα βιβλία που αρχίζουν τώρα να βγαίνουν σχετικά με το θέμα ... Και κυρίως, να πειραματιστείτε μόνοι σας με τον εαυτό σας, όπως κάνω εγώ, εδώ και 18 χρόνια. 
Έπειτα, αυτή η θεώρηση μας κομίζει ένα εξαιρετικά καλό νέο : η ασθένεια δεν είναι μοιραία, δεν συμβαίνει ποτέ τυχαία. Που θέλει να πει, ότι αλλάζοντας τις συνήθειες συμπεριφοράς μας, τους τρόπους σκέψης μας, τη συναισθηματική ζωή μας, μπορούμε να εξαλείψουμε οριστικά την επήρεια των ασθενειών πάνω μας. Επιπλέον, ακόμα και αν κάπου κάπου αρρωσταίνουμε, δεν θα εξαρτόμαστε πια από τους θεραπευτές που βρίσκονται σε θέση εξουσίας σε σχέση με μας. Ξαναβρίσκουμε, επιτέλους, την αυτονομία μας, την ελευθερία μας, την αυτοκυριαρχία μας.
Και τέλος, ως ασθενείς και ως πολίτες, έχουμε όλοι το καθήκον να ενημερώνουμε τον περίγυρό μας, όσο περισσότερο μπορούμε, γύρω από αυτές τις νέες έρευνες, έτσι ώστε η τρέλα που έχει καταλάβει την ιατρική, πολιτική και οικονομική εξουσία σε σχέση με κάθε τι το εναλλακτικό, να γελοιοποιηθεί, να αποδειχθεί ακατάλληλη, ξεπερασμένη.
Όταν βλέπω τις διώξεις τις οποίες υφίστανται πολλοί θεραπευτές που έχουν επιλέξει να υπηρετήσουν πραγματικά την υγεία και τον ασθενή (και επομένως να μην υπηρετούν πια τα συμφέροντα των μεγάλων φαρμακευτικών ομίλων), γνωρίζω ότι αυτή η νέα μορφή ιεράς εξέτασης δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν θα είμαστε αρκετοί για να πούμε ευθέως στους κλασσικούς γιατρούς μας, αυτό που πραγματικά μας θεράπευσε. Αλλιώς, η ασθένεια θα παραμείνει για πολύ ακόμη στα χέρια αυτών που έχουν πάρει την εξουσία πάνω στη ζωή μας και το σώμα μας. Έχουμε τον κόσμο που μας αξίζει. Θα έχουμε τον κόσμο που δικαιούμαστε; 



Αυτό θα εξαρτηθεί από μας..




Τρίτη 20 Μαΐου 2014

8 σημάδια που δείχνουν ότι το σώμα σας δεν «ανέχεται» τη γλουτένη!!!

 glouteni
Ολοένα και συχνότερα πλέον συναντά κανείς στα ράφια των σούπερ μάρκετ και των καταστημάτων τροφίμων προϊόντα, στις συσκευασίες των οποίων αναγράφεται η φράση «gluten-free»: δημητριακά, τσιπς, κονσερβαρισμένες τροφές και άλλα.
Η γλουτένη είναι πρωτεΐνη του ενδοσπερμίου του μαλακού σιταριού, κριθαριού και σίκαλης, η οποία αποτελείται από τη γλοιαδίνη και γλουτελίνη. Η γλοιαδίνη είναι διαλυτή σε 70% αλκοόλη και η γλουτελίνη είναι διαλυτή σε αραιά οξέα ή αλκάλια. Το σύνολο αυτών στο νερό δίδει μια κολλοειδή ουσία το σώμα της γλουτένης.
Στη γλουτένη οφείλεται το «φούσκωμα» του ζυμαριού του ψωμιού. Δημητριακά με υψηλή περιεκτικότητα σε γλουτένη είναι το σιτάρι, το ντίνκελ, το μονόκοκκο, το σκληρό σιτάρι και η σίκαλη. Βρώμη και κριθάρι έχει μια χαμηλή αναλογία γλουτένης. Δημητριακά όπως τεφ, κεχρί, καλαμπόκι, ρύζι και καθώς και ψευδο-δημητριακά όπως κινόα, αμάρανθος και το φαγόπυρο είναι χωρίς γλουτένη.
Λόγω της κολλοειδούς δομής της δημιουργεί συσσωματώματα με τους κόκκους του αμύλου και σε πλήρη συμβολή με τη μαγιά (ζυμομύκητες του γένους Saccharomyces) δημιουργούν μικρούς θύλακες αέρα (διοξειδίου του άνθρακα) που δημιουργούν οι ζύμες με τον μεταβολισμό τους.
Η γλουτένη μπορεί να δίνει μεγάλο πλεονέκτημα στην αρτοποιία αλλά σε μια ομάδα ανθρώπων δημιουργεί δυσανεξία που ονομάζεται κοιλιοκάκη και στομαχο-εντερικά προβλήματα.
Ποια είναι όμως τα συμπτώματα που παρουσιάζει αυτή η ομάδα ανθρώπων και τα οποία πρέπει να προσέξετε, αν τα έχετε;
1.Γαστρο-εντερικές διαταραχές, όπως φούσκωμα, διάρροια, δυσκοιλιότητα κ.α.
2.Αδυναμία του οργανισμού να αφομοιώσει τις βιταμίνες.
3.Δερματικά εξανθήματα και ερεθισμοί.
4.Ημικρανίες.
5.Πόνοι στις αρθρώσεις, λόγω φλεγμονών που δεν οφείλονται σε ρευματοπάθειες.
6.Δυσανεξία στη λακτόζη.
7.Χρόνια κόπωση.
8. Ινομυαλγία: μια μορφή ρευματισμού και πιο συγκεκριμένα εξωαρθρικού ρευματισμού καθώς αφορά πόνο στους μύες και όχι στις αρθρώσεις. Ο πάσχων από ινομυαλγία υποφέρει από διάχυτο μυοσκελετικό πόνο καθώς οι μύες, τένοντες και ινώδεις ιστοί παρουσιάζουν άλγος, που συνυπάρχει με κόπωση και διαταραχές ύπνου. Ο πόνος της ινομυαλγίας μπορεί να εμφανισθεί ως άλγος, δυσκαμψία, πρήξιμο, μυρμήγκιασμα, αίσθημα ηλεκτρισμού, κάψιμο, αδυναμία κ.ο.κ. Παρουσιάζεται επίσης τοπικής ευαισθησία σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματος. Στον ασθενή με ΙΝΜ, ο βαθύς ύπνος (στάδιο IV της nonREM), διακόπτεται από άλφα κύματα (RΕΜ φάση: κύματα αφύπνισης) με αποτέλεσμα το σώμα να μη χαλαρώνει και ο ύπνος να μην ανανεώνει.

Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Ρόδι: Η μαγική τροφή που μας κόβει την όρεξη σε 15'


Εάν κάνετε δίαιτα, αλλά έχετε φτάσει άπειρες φορές ένα βήμα πριν τα παρατήσετε, τότε ένα ανέλπιστο εύρημα των επιστημόνων του Πανεπιστημίου Queen Margaret, στο Εδιμβούργο, υπόσχεται να σας κόψει την πείνα... μαχαίρι και μάλιστα σε μόλις 15 λεπτά!Ποια είναι, όμως, η τροφή αυτή που υπόσχεται μαγικά αποτελέσματα; Πρόκειται για το γνωστό σε όλους και υποτιμημένο ρόδι, το οποίο διαπιστώθηκε ότι όχι μόνο ελαττώνει το αίσθημα της πείνας, αλλά αυξάνει και τα επίπεδα κορεσμού, με αποτέλεσμα να τρώμε λιγότερο.
Στο πλαίσιο της μελέτης, 29 εθελοντές, αφού είχαν καταναλώσει ένα ποτήρι χυμό ροδιού, κλήθηκαν απολαύσουν ένα γεύμα ζυμαρικών με σάλτσα ντομάτας. Παράλληλα, τους ζητήθηκε να δηλώνουν ανά 15 λεπτά και επί 2 ώρες πόσο πεινούσαν, αν ένιωθαν λαχτάρα για το φαγητό, πόσο χορτάτοι ένιωθαν και πόσο ικανοποιημένοι ήταν από το φαγητό τους.
Σύμφωνα με τις απαντήσεις τους, οι εθελοντές ανέφεραν -κατά μέσο όρο- 12% λιγότερη πείνα, 21% χαμηλότερη λαχτάρα για φαγητό, 16% εντονότερο αίσθημα κορεσμού της πείνας και 15% υψηλότερη ικανοποίηση από το φαγητό τους, με αποτέλεσμα να καταναλώσουν τελικά λιγότερες θερμίδες.
Οι ερευνητές θεωρούν ότι τα θρεπτικά συστατικά που βρίσκονται στο ρόδι, οι πολυφαινόλες, δρουν ως κατασταλτικά της όρεξης.

Δευτέρα 12 Μαΐου 2014

Πως θα σταματήσετε τον λόξιγκα στο άψε-σβήσε


Ο λόξιγκας είναι σίγουρα μία από τις πιο ενοχλητικές “παρενέργειες” που μας συμβαίνουν όταν τρώμε απότομα μεγάλη ποσότητα φαγητού/ποτού. Το διάφραγμα στενεύει και οι φωνητικές μας χορδές κλείνουν απότομα.
Υπάρχουν πολλές διαφορετικές θεωρίες για το πώς μπορεί κανείς να σταματήσει τον λόξιγκα. Από το απότομο ξάφνιασμα, μέχρι το κράτημα της αναπνοής, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε δοκιμάσουμε κάθε μία από αυτές.
Οι παρακάτω τρόποι, ωστόσο, σύμφωνα με το onmed, σας εγγυώνται ότι θα πετύχετε να σταματήσετε τον λόξιγκα αμέσως:
Πιείτε νερό ενώ κρατάτε τα αυτιά σας βουλωμένα
Πιείτε ένα ολόκληρο ποτήρι νερό χρησιμοποιώντας ένα καλαμάκι και ενώ τα αυτιά σας είναι κλειστά. Αν δεν μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας, ζητήστε από κάποιον άλλο να σας βοηθήσει. Όταν έχουμε λόξιγκα, το πνευμονογαστρικό νεύρο δυσλειτουργεί και χρειάζεται κάποιου είδους διέγερση για να επανέλθει. Δεδομένου ότι οι κλάδοι του πνευμονογαστρικού νεύρου φθάνουν στο ακουστικό σύστημα, βάζοντας τα δάχτυλά σας στα αυτιά σας μπορεί να διεγείρετε τις απολήξεις των νεύρων, και ως εκ τούτου, να “επανεκκινήσετε” το πνευμονογαστρικό νεύρο.
Τραβήξτε τη γλώσσα σας προς τα έξω

Τραβώντας έξω τη γλώσσα σας θα βοηθήσετε να σταματήσει ο αδιάκοπος λόξιγκς, καθώς διεγείρετε με αυτόν τον τρόπο πνευμονογαστρικό νεύρο και να χαλαρώσετε το διάφραγμά σας, ώστε να σταματήσουν οι σπασμοί σε εκείνο το σημείο.

Εφαρμογή προβλέπει εγκαίρως τη διπολική διαταραχή


Οι απότομες αλλαγές διάθεσης -από την άκρατη ενεργητικότητα σε μια κατάσταση απάθειας και τούμπαλιν- συνιστούν το φαινόμενο της διπολικής διαταραχής, που συναντάται σε αρκετά μεγάλο ποσοστό ανθρώπων παγκοσμίως.

Μια νέα πειραματική εφαρμογή για «έξυπνες» φορητές συσκευές έρχεται προκειμένου να διαγνώσει εγκαίρως τη διπολιτική διαταραχή και να προειδοποιήσει τον χρήστη πως σύντομα η διάθεσή του πρόκειται να αλλάξει.

Ο λόγος για την εφαρμογή PRIORI, η οποία αναπτύχθηκε από το τμήμα του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν στις ΗΠΑ, το οποίο μελετά τρόπους καταπολέμησης της κατάθλιψης.
Ο τρόπος που λειτουργεί η εφαρμογή είναι σχετικά απλός. Αρχικά, παρακολουθεί και καταγράψει τις συνομιλίες που πραγματοποιεί ο χρήστης στο κινητό του τηλέφωνο.

Στη συνέχεια, «πατεντάρει» κάθε διαφορά που παρατηρείται στη χροιά της φωνής του χρήστη, την κατηγοριοποιεί και ακολούθως είναι σε θέση να «προβλέψει» τις απότομες αλλαγές διάθεσης που πιθανώς να παρουσιάζει το συγκεκριμένο άτομο.

Η επιστημονική ομάδα του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν γνωστοποίησε ότι μόνο η φωνή του χρήστη της συσκευής καταγράφεται και όχι εκείνη του συνομιλητή του. Έως τώρα, η εφαρμογή έχει δοκιμαστεί πειραματικά σε έξι χρήστες, που έχουν διαγνωστεί με διπολική διαταραχή.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η εφαρμογή έχει αποδείξει ότι μπορεί να «προβλέψει» τις αλλαγές στη διάθεση των εν λόγω ανθρώπων. Επόμενο βήμα, όπως επισημαίνουν οι υπεύθυνοι της μελέτης, είναι ο καθορισμός από την εφαρμογή των επιπέδων της διπολικής διαταραχής σε καθημερινή βάση.

«Αυτή η πιλοτική μελέτη, μας δίνει απτές αποδείξεις ότι υπάρχει η δυνατότητα πρόβλεψης της αλλαγής στη διάθεση ανθρώπων που πάσχουν από διπολική διαταραχή» τονίζει ο επικεφαλής των ερευνών του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν Ζάχι Καράμ.
«Καθώς συγκεντρώνουμε όλο και περισσότερα στοιχεία, το μοντέλο μας αναμένεται να τελειοποιηθεί. Απώτερος στόχος μας είναι να είμαστε σε θέση να προβλέψουμε κάθε απότομη αλλαγή διάθεσης» καταλήγει ο Ζάχι Καράμ.